Eerste week in Ierland (nauwelijks) overleefd

'Even een jaartje naar Ierland', dacht ik... Nou, het blijkt toch allemaal net iets lastiger dan ik dacht.
Na een paar daagjes te hebben geluierd in de mobile home van de familie in Wicklow (en poging tot waterskieen!), begon dinsdag 1 september het echte werk. En dat viel niet mee. Het begint 's ochtends met kinderen aankleden die dit structureel blijven weigeren tenzij mommy het doet. Als het een beetje tegenzit duurt het vervolgens een half uur voordat er een beslissing is genomen over het ontbijt. Rice crispies, Cheerios of toch een bagel. Nadat alle haren zijn gedaan, jassen aan en de stepjes op de oprit staan, brengt Sara de kids naar school en is het voor mij tijd voor morning chores. Ontbijtspullen opruimen, vaat van de vorige was opruimen, de vloer vegen, was doen en strijken en de bedden opmaken. Klinkt heel wat zo, maar het huishoudelijke gedeelte vind ik eigenlijk best prima. Muziekje op de achtergrond en even rust in het huis.
Tot Harry thuis komt, de jongste. Hij is pas 4 en gaat dit jaar voor het eerst naar school. De eerste twee weken is hij daarom om 12 uur uit. Ik houd Harry bezig tot Sara terug komt met Isabel. Even een snack en dan zijn er ineens twee om bezig te houden. Om half 3 komt Amy, de oudste terug van school. Terwijl Sara ofwel huiswerk doet met een van de drie, of met iemand naar een naschoolse activiteit is, aan mij de taak om op de andere twee te letten. In het begin was dat heel lastig. Krijgen ze geen koekje, is het huilen en schreeuwen: 'NO! It's not yours! It's MINE!' Valt er eentje terwijl we net 10 minuten in de speeltuin zijn, is ze vastberaden om alleen naar huis te lopen en staat ze zelfs op de hoek van de straat, terwijl haar broertje juist weigert terug te gaan. En ze zijn allebei te jong om alleen op straat te zijn.
Uiteindelijk lukt het me altijd wel om iedereen weer tevreden te stellen maar het vergt heel veel energie. Ik kan het doordeweeks met geen mogelijkheid meer later dan half 11 maken, dan ben ik gewoon out.
Na het avondeten en als alles weer een beetje netjes is ben ik vrij en kan ik me lekker terugtrekken. Filmpje kijken op mijn kamer of een boek lezen. Op tijd naar bed en dan de volgende dag weer om 7 uur op...

Natuurlijk zijn er ook leuke momenten. Amy was maandag jarig en kreeg een karaokespel voor de Wii. Dat moest natuurlijk meteen uitgeprobeerd worden en na een geweldige (....) performance van Justin Bieber's 'Baby' hebben we samen Jar of hearts gezongen. De buren hebben ongetwijfeld genoten.
Ook heb ik weer uitgevonden hoe geweldig Lego is. Samen met Harry twee auto's in elkaar gezet. En gesloopt.. Net Michiel vroeger. Eeuwen bezig om iets in elkaar te zetten en na twee minuten wordt het gesloopt. Zo zijn jongens nou eenmaal..
En dan zijn er natuurlijk de weekenden die naarmate ik meer mensen leer kennen steeds leuker worden. Afgelopen weekend heb ik de bus naar Dublin genomen en mijn eerste zakgeld meteen helemaal opgeshopt. Dit weekend een overnachting in Dublin gepland en dus voor het eerst hier uit met wat andere au pairs. Plus, ik hoef me niet schuldig te voelen als ik asociaal lang uitslaap. To be continued...

Xxxx