Twee weekenden Dublin

Oke, wat vetraging want uploaden lukte een hele tijd niet, maar hierbij mijn volgende verslag :)

Vorig weekend had ik met een Duits meisje afgesproken in Dublin. Zij had mij een tijdje geleden gemaild met de vraag of ik wat samen met haar wilde doen. Ze verblijft namelijk in een heel klein dorpje ver weg van Dublin dus ze kende hier niemand. Sara, mijn host mom, was een beetje bezorgd dat het niet zou klikken en dat ik dan een heel weekend met dit meisje opgescheept zou zitten en raadde me aan even uit te zoeken wat de andere au pairs hier uit de buurt zouden doen, maar daar was ik te eigenwijs voor. Zaterdagmiddag ontmoette ik Lida in Dublin. Omdat dit haar laatste weekend was, wilde ze graag naar Dublin Zoo of de Guinness brouwerij. We kozen voor de dierentuin, die blijkbaar de een na oudste van Europa is. De laatste keer dat ik in een dierentuin was, was een hele tijd geleden en ik denk dat ze in mijn herinneringen wat indrukwekkender waren dan in werkelijkheid, maar het was hoe dan ook een prima besteding van de zaterdagmiddag. Aapjes kijken, mislukte pogingen om een selfie met een giraffe te maken en zo'n twee uur naar pinguins gezocht, die uiteindelijk vlakbij de ingang bleken te zijn.
Na de dierentuin gingen we inchecken bij ons hostel. De man van de receptie vroeg waar we vandaan kwamen en daarna, zonder dat we hem hadden verteld wat we deden, ook waar in Ierland we woonden. Ik klonk namelijk best Iers zei hij en hij geloofde niet dat ik hier pas twee en een halve week was.
Na wat shoppen (meer kijken dan kopen) en wat noodles naar binnen gewerkt te hebben gingen we terug naar het hostel om daar wat te drinken. Er waren helaas niet echt leuke andere mensen maar we hadden meer dan genoeg lol met z'n tweeën. Oh ja, vergeten te melden, het klikte echt heel goed met Lida dus het was heel gezellig. Op een gegeven moment zijn we naar Temple Bar gegaan en hebben we de avond daar voortgezet.
Zondag was een stuk rustiger. Het weer was veel slechter dan de dag ervoor en we waren allebei een beetje brak dus veel meer dan een beetje door de straten van Dublin slenteren kwam er niet van.
Toen ik thuiskwam was de hele familie weg want Amy had haar kinderfeestje. Ideaal want zo kon ik ongestoord genieten van Netflix. En toen was het alweer zondagavond en moest ik de volgende dag weer om 7 uur op.
Deze week verliep al wat beter dan de eerste twee gelukkig. De kinderen (en ik ook trouwens) beginnen wat meer een ritme te krijgen. Het is nog steeds een heel karwei om ze uit bed te krijgen, maar ze doen er inmiddels niet meer moeilijk over als ik hun ontbijt maak en ook het afhalen van school gaat tegenwoordig , zonder al teveel geklaag. Ook zijn er steeds meer leuke momentjes. Ik hielp Amy laatst met kleren uitzoeken en toen ik vast naar beneden liep riep ze me terug: 'Savina?' (mijn naam blijft op de een of andere manier moeilijk..) 'Yes?' 'You're a nice minder.'
Ook Harry komt soms heel schattig op schoot zitten of pakt ineens mijn hand vast als we op straat lopen. Isabel blijft voor mij de lastigste van de drie, terwijl zij volgens haar ouders juist de braafste is. Door Isabel heb ik een nieuw woord geleerd: whinging. Zeuren. Komt vooral voor bij vermoeidheid, huilen en onredelijk zijn zeg maar. Maar ja, ook zij draait uiteindelijk wel bij, hoop ik maar.
Dit weekend had ik met Sharan afgesproken, een Iers meisje dat ik in Praag had ontmoet. Eigenlijk zouden we op zaterdag afspreken maar toen moest ik op het laatste moment oppassen, dus werd het vrijdag. Het enige probleem was dat ze zaterdag vroeg moest werken dus echt stappen kon niet maar we hebben even wat gedronken en toen heerlijk gegeten bij een Italiaans restaurant. Naast andere au pairs is het ook fijn om iemand uit Dublin te kennen die me wat leuke plekjes kon laten zien.
Zaterdag dacht ik te kunnen uitslapen maar helaas werd ik keurig netjes om 5 over 7 wakker, exact de tijd waarop doordeweeks mijn wekker gaat om me klaar te maken en vervolgens de kinderen wakker te maken. Gelukkig hoefde dat zaterdag niet en kon ik nog even verder slapen maar om half 9 was ik toch echt wakker. Sara vroeg of ik met haar en de kinderen mee wilde naar Dún Laughaire (spreek uit: Dun Leerie), een plaatsje aan zee. Booterstown, waar ik woon, ligt ook aan zee maar is lang niet zo gezellig als Dun Laughaire.
Zaterdagavond was niet zo spectaculair want zoals ik al zei moest ik oppassen.
Zondag werd ik weer om 7 uur wakker en daarna om 8 uur, dus ik begin langzaam te accepteren dat wat vroeger vroeg opstaan was, tegenwoordig uitslapen is... Ik had zin om even wat rond te lopen in mijn eentje en ben eerst naar het strand gelopen en heb daar wat gelezen (met 800 pagina's Game of Thrones kan ik wel even vooruit). Daarna ben ik doorgelopen naar Stillorgan, een dorpje hier in de buurt. Het stelt allemaal niet zoveel voor, er zijn geen gezellige pleintjes ofzo, alleen maar straten (wat ik me trouwens nu, terwijl ik dit aan het schrijven ben, pas realiseer). Stillorgan heeft wel een Lidl, en omdat mijn lieve mama speciaal een kaasschaaf heeft opgestuurd moest ik natuurlijk wel kaas hebben. Bij de Lidl een stuk 'Dutch Gouda' gehaald en dat was mijn zondagmiddag zo ongeveer. Vanavond [lees zondagavond] ga ik denk ik even wat drinken met Laura en Nuria, twee andere au pairs en dan is het weekend weer voorbij en is het weer uitkijken naar volgend weekend.

Kusjes!